Όλες οι πόλεις της χώρας μας βρίσκονται μπροστά σε κυκλοφοριακά προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ριζικά λογω της μεγάλης έλλειψης θέσεων στάθμευσης. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός η μεγάλη έλλειψη θέσεων στάθμευσης που παρουσιάζεται στους κεντρικούς πυρήνες των αστικών κέντρων.

Η ουσιαστική αναβάθμιση των αστικών κέντρων με την μείωση της κυκλοφοριακής ροής, με πεζοδρομήσεις και πράσινο δεν είναι δυνατή αν δεν βρει διέξοδο η απολήγουσα κυκλοφορία, σε εκτός οδού χώρους στάθμευσης.

Ιδιαίτερα δύσκολα αντιμετωπίζονται τα προβλήματα σε ιστορικά κέντρα, όπου δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι επί και εκτός οδού. Στα μεγάλα αστικά κέντρα παρουσιάζεται μεγάλη ζήτηση θέσεων στάθμευσης για εναλλαγή μέσων μετακίνησης. Η οξύτητα του προβλήματος στην Αθήνα με την μεγάλη έλλειψη θέσεων στάθμευσης σε κρίσιμους σταθμούς μετεπιβίβασης και σε απολήξεις γραμμών του ΜΕΤΡΟ.

Η απάντηση που μέχρι σήμερα έχει δοθεί στις πόλεις μας δεν υπακούει σε καθορισμένα σχέδια στάθμευσης με επιλογή συγκεκριμένων συστημάτων στάθμευσης για την εξυπηρέτηση των διαφορετικών μορφών ζήτησης.

Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια την τάση κατασκευής χώρων στάθμευσης σε πλατείες, στα πιο κεντρικά σημεία των πόλεων, χωρίς να ιεραρχείται η μορφή της ζήτησης στη φάση επιλογής κατασκευής ενός χώρου στάθμευσης. Έτσι οδηγείται προς τα κέντρα των πόλεων σε σταθερή πλέον βάση η αποληγουσα κυκλοφορία που θα μπορούσε να περιοριστεί στην περίμετρο του κεντρικού αστικού πυρήνα και πάνω σε οδικές αρτηρίες.

Προφανώς τα κριτήρια επιλογής του τόπου, του μεγέθους και του τύπου του παρκινγκ έχουν σχέση με την ύπαρξη ελεύθερων χώρων και την χρήση συγκεκριμένης τεχνογνωσίας σε σχέση με το κόστος κατασκευής. Στο σημερινό ισχύον θεσμικό πλαίσιο το κόστος κατασκευής καθορίζει αποκλειστικά τον τύπο του χώρου στάθμευσης. Μέχρι σήμερα λογω υψηλού κόστους έχουν αποκλειστεί νέες τεχνολογίες που δίνουν ριζικές απαντήσεις στα προβλήματα της στάθμευσης.